stemmen op een plaatje

In September zijn er parlementsverkiezingen hier en je merkt iedere dag een klein beetje meer interesse, opwinding en bezorgdheid over het welslagen ervan. Iedereen wil dat de verkiezingen doorgaan, maar tegelijkertijd groeit het gefluister dat ze worden uitgesteld wegens veiligheidsredenen, geld, vertraagde voorbereidingen of iets anders. Vanzelfsprekend hebben ook alle internationale organisaties een mening en liefst een andere dan de rest. Wat op dit moment echter het meest zichtbaar is, zijn de posters van parlementskandidaten. In de provincies blijft het nog wat achter, maar Kabul begint steeds meer op 1 grote publieke aanplakplaats te lijken en ook ieder taxi-busje heeft blijkbaar een eigen favoriete kandidaat.

De drukkerij-bazaar met tientallen winkels die "alles op alles drukken" doet extreem goede zaken en iedere etalage heeft op z'n minst een door hen gedrukte poster voor een kandidaat prominent in het zicht. Ik heb nog geen Nationale Partij-knuffelbeertjes of Partij voor Vooruitgang-koffiebekers gezien, maar ik ga ervan uit dat ze in bestelling zijn.

een van de meest in het oogspringende details op de kleurrijke en nogal drukke verkiezingsposters zijn de door de kiescommissie ingevoerde pictogrammen: iedere kandidaat heeft een plaatje dat hem of haar herkenbaar moet maken voor analfabeten. Dat plaatje komt op de kiesformulieren te staan en het is dus zaak het plaatje duidelijk op alle posters en folders te zetten. De pictogrammen werden eerder al gebruikt tijdens de presidentsverkiezingen en zijn op zich een slim idee aangezien een aanzienlijk deel van de Afghaanse bevolking moeite heeft met lezen. Maar....

Iedere kandidaat krijgt zijn of haar pictogram van de kiescommissie door een eenvoudig systeem: je trekt 3 plaatjes uit een doos en kiest het plaatje dat je het liefst wilt hebben. Als je drie plaatjes trekt die wat jou betreft goed bij je passen en daar dan ook nog de beste van kan uitkiezen heb je geluk, maar ik acht die kans vrij klein aangezien de plaatjes op z'n zachts gezegd nogal 'divers' zijn. Een klein overzicht helpt wellicht om duidelijk te maken wat ik bedoel. Afbeeldingen op plaatjes zijn onder andere: een kaars, een parachute, een laptop, een typemachine, een kachel, een moterfiets, 2 of 3 voordeuren, een vogelbassin, 3 stropdassen, wereldbolletjes, een cassettebandje, een hangslot, kersjes (als op een fruitautomaat), een platwals, een puntenslijper, de gesp van een riem, een stekkerdoos, een doosje lucifers, een koelkast, een trappetje, een plafondventilator, een strijkijzer, een bloempot, een lege tafel met tafellaken, een olietankwagen en een waterput. Het liefst zou ik ze allemaal opschrijven, maar er komt geen einde aan de creativiteit hier. De creatieve ambtenaar heeft ook veel inspiratie opgedaan in z'n eigen werkomgeving aangezien er pictogrammen zijn met daarop een bureau, een bureaustoel, een bureaulamp, een pen, een geodriehoek, een nietmachine en een theepot.

Probleempje is dat niet iedereen precies weet dat de pictogrammen verder niets betekenen, maar er een politieke reden aanklinken. Een van mijn chauffeurs weet bijvoorbeeld heel zeker dat de afbeelding van een laptop aangeeft dat de kandidaat wil investeren in technologie en dat het plaatje van een vlinder voor een kandidaat staat die natuurliefhebber is. Er zijn ook kandidaten die als plaatje een boek of een gebedskleed hebben en dus voor zeer vroom worden aangezien, terwijl ze misschien juist een meer progessieve agenda hebben. Ik vraag me af wat ze dan denken van het strijkijzer, het meetlint en drie scheepjes: kandidaten met beleid gericht op het huishouden, wiskunde en een marine (Afghanistan ligt echter niet aan zee) wellicht?

Het meest bizar zijn plaatjes die mensen helemaal niet herkennen zoals het tennisracket en de verrekijker of plaatjes die verschillende uitvoeringen van hetzelfde aangeven. je hebt bijvoorbeeld een plaatje van een grote theekan, maar ook van een fluitketel en een schemerlamp, een bureaulamp en een lamp of staande voet of een laptop computer en een desktop computer; dat moet fout gaan als mensen met elkaar over kandidaten praten.

Mijn favoriet is het plaatje met een kam erop, want, zo zegt een collega, er zijn teveel Afghanen die er niet netjes verzorgd uitzien..lijkt mij een helder politiek plan. Ik wens iedereen veel succes 18 september in het stemhokje.