Het gaat ons heet onder de voeten worden hier in Farah en dat heeft betrekkelijk weinig met het weerbericht te maken. Niets Nederlands of Engels is mij echter vreemd en ik hou me aan de regels van de digitale ansichtkaart: het is de afgelopen 4 dagen ongelooflijk heet geworden, het knopje op de afstandsbediening voor schaduw doet het niet meer en dankzij niet aflatende zandstormen weet ik inmiddels hoe een gevel zich voelt die gezandstraald word. (de foto is een uitzicht van m'n balkon op een beetje veiligheidsmaatregelen)
De zomer moet echter nog beginnen en de reden voor een “extra hot summer” zoals de veiligheidsmensen het noemen begint langzaam aan te zwellen. Ik denk dat ik al eerder heb geschreven dat de provincie Farah op een gevoelige plek in Afghanistan ligt, omdat: 1) het zo ongeveer de meest poreuze grens met Iran heeft, 2) het grenst aan de provincie Helmand, en 3) de terugtrek-provincie van de Taliban ten noorden van Farah ligt. Deze gevoeligheid gaat een flinke allergische reactie teweegbrengen de komende maanden, denken de veiligheidsmensen nu ook formeel.
Heel kort samengevat zien de voorwaarden en het scenario er als volgt uit.In het zuiden van Afghanistan is het nu al een tijdje echt raak wat betreft de Taliban en de internationale legermacht en de Britten en Amerikanen hebben een groot offensief in de planning voor de zuid-westelijke provincie Helmand. Dit betekent dat Taliban die weg worden gedreven uit Helmand naar de buurprovincie Farah gaan (tenzij ze voor het buitenland kiezen). Farah is voorts een niet onaangename provincie voor Taliban, aangezien hier veel van hun ‘natuurlijke basis’ vandaan zou komen’. Deze Taliban kiezen ervoor om de strijd dan verder voort te zetten in Farah of om door Farah heen te trekken in de richting van de bovengenoemde “terugtrek-provincie”, en dat doen ze dan niet met stille trom.
Om de Taliban te versterken en als belangrijke aanvoerhaven voor maloten die zichzelf opblazen, neemt daarnaast de stroom jihadisten vanuit Iran verder toe om hier in Farah een eerste kennismaking met Afghanistan te hebben. Daar voegen we dan ook nog aan toe dat de poppy oogst buitengewoon slecht is geweest en ontvoeringen er nu voor moeten zorgen dat de gevechtsportemonnee gevuld blijft. Een vrij hete zomer inderdaad.
Dit betekent voor ons niet alleen dat we met verhoogde veiligheidsmaatregelen te maken krijgen en nog beter op moeten letten, maar ook dat mijn programma zich moet voorbereiden op een pijnlijk drukke zomer. Het programma richt zich specifiek op burgers die slachtoffer worden van gevechtshandelingen tussen de internationale legertroepen en Taliban (of Anti-Government Entities) en het is alleen maar te verwachten dat als er meer gevechten plaatsvinden er meer huizen, auto’s, vee, landbouwgronden, winkeltjes, scholen en klinieken geraakt worden en mensen gewond raken / doodgaan. Dit betekent dat we zo snel mogelijk bestaande zaken willen afhandelen en onze voorraden weer op peil willen krijgen; wat best een rare boodschap is om over te brengen aan je team. Niettemin moeten we juist in deze maanden laten zien waarom ons werk zo belangrijk is en we burgers zo snel mogelijk na een tragische gebeurtenis weer richting een toekomst kunnen laten kijken.
Ik vergeet nog bijna te vermelden dat ook de Ramadan dit jaar grotendeels tijdens de heetste weken van het jaar valt, en mensen die honger hebben en moe zijn...meestal niet zulke goede humeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten